آموزش انواع سبک های ترید که برای پراپ مفید هستند


زمان مطالعه : 20 دقیقه

تاریخ انتشار : 1404/08/10

تریدرهایی که بتوانند استراتژی خود را با شرایط بازار و قوانین پراپ فیت سازگار کنند، شانس بسیار بیشتری برای عبور از چالش‌ها و مدیریت حساب‌های بزرگ خواهند داشت. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین سبک‌های معاملاتی که برای تریدرهای پراپ کاربردی و مفید هستند می‌پردازیم. دنیای ترید در بازارهای مالی، ترکیبی از دانش، تجربه، روان‌شناسی و استراتژی است. برای موفقیت در پراپ تریدینگ، تنها دانستن اصول ابتدایی کافی نیست؛ بلکه انتخاب یک سبک معاملاتی مناسب و پایبندی به آن نقشی حیاتی ایفا می‌کند. تریدرهایی که بتوانند استراتژی خود را با شرایط بازار و قوانین پراپ سازگار کنند، شانس بسیار بیشتری برای عبور از چالش‌ها و مدیریت حساب‌های بزرگ خواهند داشت. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین سبک‌های معاملاتی که برای تریدرهای پراپ کاربردی و مفید هستند می‌پردازیم. 

مقدمه

پراپ تریدینگ (proprietary trading) چارچوبی متفاوت نسبت به ترید خُرد یا سرمایه‌گذاری شخصی دارد؛ قوانین ریسک محدودتر، انتظارات بازدهی مشخص، و روش‌های پایش عملکرد دقیق‌تر. انتخاب سبک معاملاتی مناسب، متناسب با شخصیت، زمان‌بندی، و قوانین حساب پراپ، یکی از مؤلفه‌های کلیدی موفقیت است. در ادامه ۱۰ سبک مهم را به‌صورت نظام‌مند بررسی می‌کنیم. 

اسکالپینگ (Scalping)

تعریف: اسکالپینگ یعنی گرفتن سودهای بسیار کوچک از نوسانات کوتاه‌مدت بازار، با تعداد معاملات بالا در طول روز. 
چارچوب زمانی: ثانیه‌ها تا چند دقیقه. 
ابزارها یا اندیکاتورها: حجم، تیک، اردر بوک، اندیکاتورهای سرعت مانند ATR در تایم‌فریم‌های کوتاه، پلتفرم‌های با اجرای سریع. 
نقاط قوت در پراپ: اگر قوانین حجم و نسبت ریسک/پاداش رعایت شود، اسکالپینگ می‌تواند نرخ سود ثابت و قابل اندازه‌گیری ایجاد کند. از آنجا که اغلب معاملات کوتاه‌مدت بسته می‌شوند، ریسک نگهداری شبانه حذف می‌شود. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: نیاز به پینگ پایین، اجرای سریع و تمرکز بالا. هزینه‌های تراکنش و اسپرد می‌تواند سود را کم کند؛ اسلیپیج در زمان‌های نقدشوندگی پایین خطرناک است. 
چک‌لیست عملی:
حد ضرر ثابت برای هر معامله تعیین شود. 
اندازه پوزیشن بر پایه محدودیت‌های حساب پراپ محاسبه شود. 
زمان‌بندی معاملات (ساعات نقدشونده) مشخص باشد. 
حداقل نرخ برد و نسبت سود/زیان هدف قبل از اجرای استراتژی تعریف شود. 

معاملات روزانه (Day Trading)

تعریف: باز و بسته کردن پوزیشن‌ها در همان روز معاملاتی؛ بدون نگهداری معاملاتی به روز بعد. 
چارچوب زمانی: چند دقیقه تا چند ساعت؛ معمولاً تایم‌فریم‌های ۵ تا ۶۰ دقیقه. 
ابزارها یا اندیکاتورها: پرایس اکشن، الگوهای کندلی، میانگین‌های متحرک کوتاه‌مدت، سطوح حمایت و مقاومت. 
نقاط قوت در پراپ: مدیریت آسان‌تر ریسک روزانه و جلوگیری از ریسک‌های اخبار شبانه. سازگاری خوب با قوانین پراپ که اغلب محدودیت نگهداری‌شبانه دارند. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: نیاز به حضور فعال و تصمیم‌گیری مستمر؛ هزینه‌های تراکنش و فشار روانی از چالش‌هاست. 
چک‌لیست عملی:
روزانه برنامه معاملاتی (morning plan) تهیه شود. 
قوانین خروج و نقاط بازبینی (review points) تعریف گردد. 
استراتژی ورود/خروج با بک‌تست تایید شود. 

سوئینگ تریدینگ (Swing Trading)

تعریف: نگهداری پوزیشن‌ها برای چند روز تا چند هفته با هدف گرفتن حرکت‌های میانی یا انتهای یک موج قیمتی. 
چارچوب زمانی: ۲ روز تا چند هفته؛ تایم‌فریم‌های ۴ ساعته تا روزانه. 
ابزارها یا اندیکاتورها: فیبوناچی، میانگین‌های متحرک با دوره‌های متوسط، اندیکاتورهای مومنتوم، سطوح عرضه و تقاضا. 
نقاط قوت در پراپ: نسبت به اسکالپ و معاملات روزانه نیاز به پایش لحظه‌ای کمتر دارد؛ در عین حال بازدهی هر معامله معمولاً بزرگ‌تر است. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: حساسیت به قوانین حداکثر ضرر روزانه در برخی پراپ‌ها؛ نگهداری موقعیت در وقایع خبری می‌تواند مشکل‌ساز شود. 
چک‌لیست عملی:
حداکثر مدت نگهداری به‌وسیله قوانین پراپ مشخص شود. 
قرار دادن حد ضرر منطقی و تعیین نقاط پیگیری (trail stop) در صورت پیشروی سود. 

انتخاب سبک معاملاتی مناسب، متناسب با شخصیت، زمان‌بندی، و قوانین حساب پراپ، یکی از مؤلفه‌های کلیدی موفقیت است. در ادامه ۱۰ سبک مهم را به‌صورت نظام‌مند بررسی می‌کنیم.

پوزیشن تریدینگ (Position Trading)

تعریف: دیدگاه بلندمدت؛ نگهداری پوزیشن‌ها برای هفته‌ها تا ماه‌ها با تمرکز بر روندهای کلان بازار. 
چارچوب زمانی: هفته‌ها تا ماه‌ها. 
ابزارها یا اندیکاتورها: تحلیل بنیادی ترکیب با تحلیل تکنیکال بلندمدت، میانگین‌های بلندمدت، تحلیل چارت هفتگی/ماهانه. 
نقاط قوت در پراپ: اگر پراپ سیاست نگهداری بلندمدت را مجاز بداند، پوزیشن تریدینگ می‌تواند از روندهای بزرگ سود بزرگی بسازد. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: بیشتر پراپها محدودیت‌هایی در نگهداری بلندمدت دارند و ملاحظات مربوط به مارجین و هزینه تأمین و سوآپ باید در نظر گرفته شود. 
چک‌لیست عملی:
تطابق با قوانین نگهداری حساب پراپ (overnight rules) بررسی شود. 
استراتژی خروج و مدیریت ریسک برای drawdown‌های بلندمدت تدوین گردد. 

دنبال‌کننده روند (Trend Following)

تعریف: وارد شدن در جهت روند غالب بازار و نگهداری تا تغییر مشخص در ساختار روند. 
چارچوب زمانی: کوتاه تا بلندمدت؛ از ساعتی تا هفتگی. 
ابزارها یا اندیکاتورها: میانگین متحرک‌های چندگانه، ADX  برای تشخیص قوت روند، کانال‌های قیمتی. 
نقاط قوت در پراپ: رویکرد ساده و قابل سیستماتیک‌سازی؛ اگر قوانین ریسک رعایت شود، بازده تجمعی قابل‌توجهی دارد. 
محدودیت‌ها/ریسک‌ها: در بازارهای رنج عملکرد ضعیفی دارد و نیازمند صبر برای نگهداری پوزیشن‌های برنده است. 
چک‌لیست عملی:
نقاط ورود بر اساس شکست ساختار یا پولبک تعریف شود. 
استفاده از تریل استاپ برای محافظت از سودها. 

مومنتوم تریدینگ (Momentum Trading)

تعریف: خرید دارایی‌هایی که شتاب قیمتی مثبت دارند و فروش کوتاه‌مدت دارایی‌هایی با شتاب منفی؛ بهره‌برداری از نیروی بازار. 
چارچوب زمانی: چند دقیقه تا چند روز. 
ابزارها یا اندیکاتورها: اندیکاتورهای حجم، اسیلاتورها. 
نقاط قوت در پراپ: قابلیت تولید سیگنال‌های با کیفیت در بازارهای شتاب‌دار؛ مناسب برای ترکیب با قوانین ریسک پراپ. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: ریسک برگشت ناگهانی و نیاز به خروج سریع در صورت تضعیف شتاب. 
چک‌لیست عملی:
شرایط ورود بر اساس کراس اوور و تایید حجم تعریف شود. 
سقف ریسک برای هر معامله مشخص باشد. 

بازگشت به میانگین یا میانگین‌گرایی (Mean Reversion)

تعریف: فرض اینکه قیمت‌ها حول یک مقدار میانگین نوسان می‌کنند و پس از انحراف شدید به سمت میانگین بازمی‌گردند. 
چارچوب زمانی: از چند دقیقه تا چند هفته بسته به ساختار استراتژی. 
ابزارها یا اندیکاتورها: باندهای بولینگر، Z-score  در استراتژی‌های آماری، میانگین‌های متحرک. 
نقاط قوت در پراپ: در بازارهای باثبات و کم‌نوسان، این استراتژی می‌تواند بازده قابل‌قابول تولید کند؛ قابلیت پیاده‌سازی مکانیکی و بک‌تست دقیق. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: در ترندهای قوی عملکرد ضعیف دارد؛ ریسک شکست ساختار و ضررهای سنگین وجود دارد. 
چک‌لیست عملی:
تعریف حد انحراف (مثلاً بیش از 2 انحراف معیار) برای ورود. 
تعیین حد ضرر بر اساس فاصله از میانگین و مدیریت اندازه پوزیشن. 

• قوانین خروج واضح: قبل از ورود به هر معامله نقاط خروج و شرایط بازبینی واضح باشد. • کنترل اندازه پوزیشن: حداکثر ریسک قابل قبول حساب و ریسک هر معامله را کمینه کنید. • پایش روان‌شناختی: مدیریت احساسات و جلوگیری از overtrading ضروری است. • سازگاری با قوانین پراپ: هر استراتژی باید مطابق با سیاست‌های شرکت پراپ اجرا شود.

پرایس اکشن (Price Action)

تعریف: تحلیل صرفاً بر پایه رفتار قیمت (کندل‌ها، ساختارهای قیمتی، سطوح عرضه و تقاضا) بدون اتکا محوری به اندیکاتورهای پیچیده. 
چارچوب زمانی: مناسب برای کلیه تایم‌فریم‌ها؛ معمولاً از ۵ دقیقه تا روزانه. 
ابزارها یا اندیکاتورها: سطوح حمایت و مقاومت، الگوهای کندلی، نواحی عرضه و تقاضا. 
نقاط قوت در پراپ: سادگی، شفافیت و تطبیق‌پذیری با محدودیت‌های پراپ. تسلط بر پرایس اکشن به تریدر امکان می‌دهد بدون اتکا به استراتژی‌های پیچیده عملکردی قابل اتکا داشته باشد. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: نیاز به تجربه و تشخیص دقیق ساختارهای قیمتی؛ تفسیرهای اشتباه ممکن است زیان‌آور باشد. 
چک‌لیست عملی:
ورودها بر اساس شکست یا بازگشت از نواحی مشخص انجام شود. 
مدیریت روان‌شناسی برای عدم افراط در تریدهای نامعقول برقرار گردد. 

معاملۀ خبری یا رویدادمحور (News & Event-driven)

تعریف: معامله حول محور انتشار اخبار اقتصادی، گزارش‌ها یا رویدادهای شرکتی که باعث افزایش ناگهانی نوسان می‌شوند. 
چارچوب زمانی: از ثانیه‌ها تا چند روز بسته به تاثیر خبر. 
ابزارها یا اندیکاتورها: تقویم اقتصادی، فیدهای خبری لحظه‌ای، تحلیل واکنش قیمت.  
نقاط قوت در پراپ: در زمان مناسب می‌تواند سودهای سریع و بزرگ ایجاد کند؛ در برخی چالش‌ها، استقبال از این سبک با ابزارهای خبری دقیق می‌تواند مزیت رقابتی باشد. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: اسپرد و اسلیپیج بسیار بالا، اجرای ناقص سفارش، و ریسک‌های غیرقابل‌پیش‌بینی از معایب اصلی است. 
چک‌لیست عملی: 
قبل از انتشار خبر اندازه پوزیشن‌ها محدود شوند یا از معامله اجتناب گردد. 
در صورت معامله، اسلیپیج و اسپرد را در محاسبات ریسک لحاظ کنید. 

معاملات الگوریتمی و مکانیکی (Algorithmic / Quantitative Trading)

تعریف: استفاده از قوانین قابل برنامه‌نویسی برای تولید سیگنال و اجرای سفارشات، از استراتژی‌های ساده تا مدل‌های پیچیده کوانت. 
چارچوب زمانی: از میلی‌ثانیه تا روزانه؛ وابسته به طراحی الگوریتم. 
 ابزارها یا اندیکاتورها: بک‌تستینگ، سیستم‌های اجرا (Execution Algorithms)، ابزارهای آماری، متریک‌های عملکرد. 
نقاط قوت در پراپ: امکان خودکارسازی قوانین ریسک پراپ، اجرای دقیق و بدون احساسات، و قابلیت بک‌تست و اعتبارسنجی سختگیرانه. 
محدودیت‌ها یا ریسک‌ها: نیاز به زیرساخت فنی، ریسک باگ، خطر curve-fitting در بک‌تست، و محدودیت‌های احتمالی از سوی پراپ‌ها نسبت به اجرای خودکار. 
چک‌لیست عملی:
محیط شبیه‌سازی و بک‌تست با داده‌های واقع‌گرایانه ایجاد شود. 
تست در داده‌های خارج از نمونه (out-of-sample) و تست استرس انجام شود. 

چگونه از میان این ۱۰ سبک، سبک مناسب خود را انتخاب کنیم؟

خودسنجی شخصیتی: میزان صبوری، توانایی تمرکز طولانی، تحمل استرس و زمان در دسترس را ارزیابی کنید. 
بررسی محدودیت‌های پراپ: قوانین حجمی، حداکثر ضرر روزانه، نگهداری‌شبانه و سیاست‌های اهرم را مطالعه کنید. 
بک‌تست و شبیه‌سازی: هر سبک را با داده‌های تاریخی و شرایط واقعی حساب پراپ تست کنید.  
شروع تدریجی: از سایزهای کوچک شروع و به‌تدریج با اثبات عملکرد افزایش حجم دهید.  
ثبت و تحلیل رفتار: ژورنال معاملاتی دقیق داشته باشید و پس از هر دوره بازبینی عملکرد انجام دهید. 

نکات مدیریتی و انضباطی برای موفقیت در پراپ

قوانین خروج واضح: قبل از ورود به هر معامله نقاط خروج و شرایط بازبینی واضح باشد. 
کنترل اندازه پوزیشن: حداکثر ریسک قابل قبول حساب و ریسک هر معامله را کمینه کنید. 
پایش روان‌شناختی: مدیریت احساسات و جلوگیری از overtrading ضروری است. 
سازگاری با قوانین پراپ: هر استراتژی باید مطابق با سیاست‌های شرکت پراپ اجرا شود. 

نظر خود را در مورد این صفحه وارد نمایید
captcha

از طریق پلتفرم های زیر با ما در ارتباط باشید
social telegram
social support
social instagram